Rooms Katholieke Voetbalvereniging Irene (R.K.V.V. Irene) werd op 22 juli 1944 opgericht, tijdens de bezetting van Nederland. In deze dagen kozen de Gemondenaren voor een toepasselijke naam; de naam Irene komt namelijk van de Griekse godin van de vrede. Ook de vredesduif en de ‘‘V’’ in het logo en voorop het wedstrijdshirt refereren aan de Gemondse wens om vrede.

De eerste bestuursleden van onze vereniging waren de heren H. Vervoort (voorzitter), A. Stadhouders (secretaris) en H. van de Langenberg (penningmeester). Het eerste voetbalveld lag tijdens de oorlogsjaren op “Den Hogert”. 

Een jaar na de oprichting werd het nieuwe terrein “De Kampen” geopend, dit op de plek van het huidige bijveld. Mede als gevolg hiervan werd R.K.V.V. Irene officieel door de toenmalige Nederlandse Voetbalbond (N.V.B., later K.N.V.B.) erkend. Spoedig daarna nam de club voor het eerst deel aan de competitie.

eerste-team-irene

Eén van de eerste voetbalelftallen van R.K.V.V. Irene. Staand v.l.n.r. A. Stadhouders, H. van de Langenberg, H. Vervoort, Jo van de Langenberg, W. van de Schoot en Jos van de Langenberg. Zittend v.l.n.r. M. van de Langenberg, H. Endstra, T. Hellings en A. Lavrijssen.

De eerste jaren waren niet altijd even succesvol en het ledenaantal wisselde sterk. De jeugd voelde zich echter steeds meer aangesproken tot de voetbalsport en ook de toenmalige clubavonden voor de junioren waren zeer in trek. Het seizoen 1951-1952 bracht het eerste grote voetbalsucces voor onze vereniging: het kampioenschap. Promotie bleef helaas uit doordat de promotiewedstrijd tegen R.K.V.V. Den Dungen verloren ging. In 1955 werd R.K.V.V. Irene opnieuw kampioen en werd de gewenste promotie naar de 2e klasse van de toenmalige ''Brabantsche Voetbalbond'' wel gehaald.

Drie jaar later werd R.K.V.V. Irene opnieuw kampioen en moest er een promotiewedstrijd tegen V.V. Boskant gespeeld worden voor promotie naar de 1e klasse. Voorafgaand aan deze wedstrijd bekeek de voltallige selectie de WK-finale tussen Brazilië en Zweden. Blijkbaar heeft dat geholpen; R.K.V.V. Irene promoveerde opnieuw. Leuk om te weten is dat op 7 september 1958 het nieuwe sportpark van de toenmalig nieuwe club V.V. Ollandia werd geopend door R.K.V.V. Irene door middel van een oefenwedstrijd tegen V.V. Boskant.

De jaren daarna volgden de successen elkaar snel op met als hoogtepunt de promotie naar de vierde klasse van de K.N.V.B. in 1962, na winst op DVG uit Liempde. In 1965 moest er weer een stapje worden teruggedaan, maar het volgende seizoen wist R.K.V.V. Irene opnieuw de vierde klasse te behalen na een overwinning op Audacia uit Moergestel. Dit grote sportieve succes en de ingebruikname van het nieuwe voetbalveld en twee kleedlokalen werd helaas overschaduwd door het overlijden van onze voorzitter, de heer C. de Laat, op 24 maart 1966. Uit piëteit is later ons sportpark naar hem vernoemd.

nieuw-sportpark

Het nieuwe ''Sportpark de Laat'', vernoemd naar overleden voorzitter C. de Laat (24 maart 1966).

Het 25-jarig jubileum in 1969 vormde een hoogtepunt in ons bestaan en werd onder andere gevierd met toernooien voor alle elftallen, met voor het eerste team als inzet een wisseltrofee. In dit jubileumjaar, onder het voorzitterschap van de heer L. v.d. Berg, werd het kampioenschap in de 4e klasse op een haar na gemist. De jaren hierna vertoefde R.K.V.V. Irene afwisselend in de derde, tweede of eerste klasse van de Brabantsche Bond. 

Ten tijde van het 40-jarig bestaan in 1984 speelde R.K.V.V. Irene in de tweede klasse, nadat in het seizoen 1980-1981 promotie was afgedwongen. Een jaar later kon er opnieuw een, weliswaar kleiner, feestje gebouwd worden omdat het eerste elftal promoveerde naar de eerste klasse door middel van een periodetitel. Helaas was de euforie slechts van korte duur, want al naar één jaar moest het eerste elftal weer een stapje terug. Gelukkig keerde R.K.V.V. Irene in 1987 terug in de eerste klasse door het kampioenschap te behalen bij B.Z.S. uit Beusichem en bleef R.K.V.V. Irene vervolgens gedurende zes seizoenen in eerste klasse voetballen. 

Na wisselende successen tot 1996 volgde promotie naar de derde klasse. Een goal in blessuretijd leverde de winst en daarmee de promotie op tegen Estria uit Escharen. Een jaar later zakte R.K.V.V. Irene opnieuw een klasse terug, waarna het twee jaar in de (nieuwe) 6e klasse eindigde. Gelukkig wist het elftal in 1999 opnieuw te promoveren na een ruime thuiszege op V.V. Ollandia in de laatste competitiewedstrijd van dat seizoen. In de negentiger jaren werd, met het onthullen van het vernieuwde logo, ook afstand gedaan van de letters 'R.K.' in onze clubnaam, R.K.V.V. Irene werd V.V. Irene.

Ook in de 21e eeuw is het eerste elftal van V.V. Irene op en neer blijven gaan tussen de vijfde en de zesde klasse. In 2001 volgde er degradatie naar de zesde klasse, waarna in 2002 opnieuw een promotie gevierd kan worden na winst tegen Milheezer Boys; ditmaal voetbalde V.V. Irene overigens voor het eerst in het district Zuid II van de K.N.V.B.. Helaas zakte V.V. Irene een jaar later weer terug en voetbalde het eerste team in het jubileumjaar 2004 in de middenmoot van de zesde klasse. Toch werd de nacompetitie bereikt en was na winst op Elsendorp en een gelijkspel tegen Sint Hubert opnieuw promotie een feit.

Uiteraard is in 2004 het 60-jarig jubileum van onze vereniging groots gevierd. Zo stond er een voetbalwedstrijd tegen oud-Oranje op het programma, was een deel van de selectie FC Den Bosch aanwezig voor een voetbalclinic voor de jeugd en trad de Limburgse feestband Rowwen Hèze op in een stampvolle feesttent.

oud-oranje

De aanvoerder van Irene 1, Jordy Sluiter, schudt Willy van de Kerkhof (Oud-Oranje) de hand.

Het seizoen 2004-2005 werd na een behoorlijk moeilijk begin met een opleving op het einde toch in mineur afgesloten. V.V. Irene degradeerde opnieuw naar de zesde klasse. In de volgende jaren bleek de aanwas van nieuwe jeugd ook niet groot waardoor er verschillende jaren geen A- of B-junioren waren. Dit had zijn weerslag op het vaandelteam, zij bleven tot 2012 in de zesde klasse. In 2012 volgde een knappe promotie naar de vijfde klasse maar de vreugde bleek helaas van korte duur door een één na laatste plaats in deze klasse en daardoor wederom een degradatie naar de zesde klasse.

In het seizoen 2014/2015 speelde V.V. Irene dus wederom in de zesde klasse. Door meerdere kwaliteitinjecties en het feit dat de club voor het eerst in jaren weer een A1 mocht verwelkomen draaide het eerste elftal een fantastisch seizoen. Het kampioenschap werd net gemist, maar de nacompetitie werd met ruime cijfers gewonnen waardoor V.V. Irene een promotiewedstrijd tegen SCMH (vijfde klasser) mocht spelen voor een plek in de vierde klasse (de zesde klasse zou vanaf seizoen 2015/2016 gaan vervallen). Deze wedstrijd werd helaas verloren, maar het vertoonde spel gaf aan dat het eerste elftal in het komende seizoen hoge ogen kan gaan gooien in de zesde klasse.

V.V. Irene 1 seizoen 2014/2015. Boven v.l.n.r. Nick Vliegenthart, Robert van der Heijden, Jurian Schellekens, Sven Vonk, Coen Hermans, Jelle Hoekstra en Rob Goijaarts. Onder v.l.n.r. Max van Kaathoven, Jeroen Boks, Stijn Memelink en Marc van Grinsven.

De laatste jaren is er een grote groei te zien bij de jeugdafdeling van de club. Ook beschikt de club sinds jaren weer over jeugdteams in alle leeftijdscategorieën en ziet het er zeker naar uit dat we dit de komende jaren meer dan vast zullen houden. Zelfs het meidenvoetbal is sinds 2014 officieel terug in Gemonde. Hierdoor is de jeugdafdeling nu groter dan ooit. Voor het eerst staat er in het seizoen 2015/2015 zelfs een tweede B-team op de veld. Deze jeugdteams presteren tevens erg goed. Zo behaalde de C1 dit jaar als eerste juniorenteam van V.V. Irene een kampioenschap in de tweede klasse. Ook V.V Irene 1 bereikte in het seizoen 2014/2015 voor eerst in 44 jaar een volgende ronde in het bekertoernooi. Door deze groei en prestaties binnen de jeugd verwacht de club zich snel te mengen in de strijd om een plek in de vierde klasse.

Voor meer foto's uit de mooie historie van onze vereniging kijk je in het fotoalbum!